ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ)

  Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 28 Ἀπριλίου 2024

(Τῶν Βαΐων)

(Ἰωάν. ιβ΄ 1-18) 

<< Πρὸ ἓξ ἡμερῶν τοῦ πάσχα ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς Βηθανίαν, ὅπου ἦν Λάζαρος ὁ τεθνηκώς, ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. ἐποίησαν οὖν αὐτῷ δεῖπνον ἐκεῖ, καὶ ἡ Μάρθα διηκόνει ὁ δὲ Λάζαρος εἷς ἦν τῶν ἀνακειμένων σὺν αὐτῷ. ἡ οὖν Μαρία, λαβοῦσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικῆς πολυτίμου, ἤλειψε τοὺς πόδας τοῦ ᾿Ιησοῦ καὶ ἐξέμαξε ταῖς θριξὶν αὐτῆς τοὺς πόδας αὐτοῦ ἡ δὲ οἰκία ἐπληρώθη ἐκ τῆς ὀσμῆς τοῦ μύρου. λέγει οὖν εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ᾿Ιούδας Σίμωνος ᾿Ισκαριώτης, ὁ μέλλων αὐτὸν παραδιδόναι διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη πτωχοῖς; εἶπε δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ’ ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν. εἶπεν οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς ἄφες αὐτήν, εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου τετήρηκεν αὐτό. τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ᾿ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε. ῎Εγνω οὖν ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν ᾿Ιουδαίων ὅτι ἐκεῖ ἐστι, καὶ ἦλθον οὐ διὰ τὸν ᾿Ιησοῦν μόνον, ἀλλ’ ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἴδωσιν ὃν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν. ἐβουλεύσαντο δὲ οἱ ἀρχιερεῖς ἵνα καὶ τὸν Λάζαρον ἀποκτείνωσιν, ὅτι πολλοὶ δι᾿ αὐτὸν ὑπῆγον τῶν ᾿Ιουδαίων καὶ ἐπίστευον εἰς τὸν ᾿Ιησοῦν. Τῇ ἐπαύριον ὄχλος πολὺς ὁ ἐλθὼν εἰς τὴν ἑορτήν, ἀκούσαντες ὅτι ἔρχεται ᾿Ιησοῦς εἰς ῾Ιεροσόλυμα, ἔλαβον τὰ βαΐα τῶν φοινίκων καὶ ἐξῆλθον εἰς ὑπάντησιν αὐτῷ, καὶ ἔκραζον ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, βασιλεὺς τοῦ ᾿Ισραήλ. εὑρὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ὀνάριον ἐκάθισεν ἐπ᾿ αὐτό, καθώς ἐστι γεγραμμένον μὴ φοβοῦ, θύγατερ Σιών ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεται καθήμενος ἐπὶ πῶλον ὄνου. Ταῦτα δὲ οὐκ ἔγνωσαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὸ πρῶτον, ἀλλ᾿ ὅτε ἐδοξάσθη ὁ ᾿Ιησοῦς, τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ’ αὐτῷ γεγραμμένα, καὶ ταῦτα ἐποίησαν αὐτῷ. ᾿Εμαρτύρει οὖν ὁ ὄχλος ὁ ὢν μετ᾿ αὐτοῦ ὅτε τὸν Λάζαρον ἐφώνησεν ἐκ τοῦ μνημείου καὶ ἤγειρεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν. διὰ τοῦτο καὶ ὑπήντησεν αὐτῷ ὁ ὄχλος, ὅτι ἤκουσαν τοῦτο αὐτὸν πεποιηκέναι τὸ σημεῖον. >>

1. Τὸ δικό μας μύρο;

Δύο ἱερὰ γεγονότα ἐκθέτει τὸ σημερινὸ Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα: τὸ δεῖπνο τῆς Βηθανίας καὶ τὴ θριαμβευτικὴ εἴσοδο τοῦ Κυρίου στὴν Ἱερουσαλήμ, ἀπὸ τὴν ὁποία ἔχει λάβει τὸ ὄνομά της ἡ σημερινὴ Κυριακὴ καὶ στὴν ὁποία εἶναι ἀφιερωμένη ἡ ὑμνολογία τῆς ἡμέρας.

Οἱ ἀδελφὲς τοῦ Λαζάρου ἔκαναν τραπέζι στὸν Κύριο· τραπέζι εὐγνωμοσύνης, διότι ἀνέστησε τὸν ἀδελφό τους – ἦταν παρὼν καὶ ἐκεῖνος. Ἡ Μάρθα διακονοῦσε, ὥστε νὰ εἶναι ὅλα φροντισμένα καὶ περιποιημένα. Ἡ Μαρία ἀντίθετα, ἔχοντας ἀγοράσει ἕνα ἀγγεῖο μὲ ἀνόθευτη νάρδο, πανάκριβο μύρο, ἄλειψε μὲ αὐτὸ τὰ ἄχραντα πόδια τοῦ Κυρίου. 

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

 

Το Σάββατο του Λαζάρου (το Σάββατο πριν από την Κυριακή των Βαΐων) τα παιδιά γυρίζουν τα σπίτια και τραγουδούν τα ειδικά κάλαντα (Λαζαρικά) σε διάφορες παραλλαγές, που εξιστορούν την «εκ νεκρών έγερση» του Λαζάρου.

Διαβάστε ή ακούστε τα κάλαντα από διάφορες περιοχές της Ελλάδος.

1. Κάλαντα Λαζάρου (Ανατολικής Θράκης)
Ήρθ’ ο Λάζαρος, ήρθαν τα Bάγια
καλή μέρα σας, καλή σας μέρα.
Tώρα λάλησε πουλί κι αηδόνι
τώρα λάλησε και χελιδόνι.
ν-Εσένα πρέπ’ αφέντη μου ν-αυτά τα τρία ζευγάρια
τα ντρέχεις τα, τα σπέρνεις τα, γυρίζεις τριβολά τα.
Kαι σκάλωσεν ο κάτσινος στης νεραντζιάς τον κλώνο,
και σκάλωσεν τ’ αλέτρι μου στης νεραντζιάς τη ρίζα.
Πίσου μαύρε μ’, πίσου ξανθέ μ’, πίσου καραβουκύρη
μην πάρω τα κουδούνια σου και βάλω τα στο μαύρο μ’.
ν-Εγώ το μαύρο θέλω ντο, το μαύρο χρειάζομαί ντο
για να τον στέλνω στο γιαλό να κουβαλεί τις πέτρες.

ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΠΑΤΗΣΤΕ PLAY ΣΤΟΝ PLAYER

2. Ήρθ’ ου Λάζαρους (Αιανή Κοζάνης)
Ήρθ’ ου Λάζαρους, ήρθαν τα βάγια.
– Πού ήσαν Λάζαρε, πού ήσαν κρυμμένους;
– Μες στου χάντακα, χαντακουμένους.
Δώσ’ μι, δώσ’ μι κρύου νιράκι
γιατ’ είναι του στόμα μου, πικρό φαρμάκι.
– Σήκου Λάζαρε κι μην κοιμάσι,
ήρθ’ η μάνα σου από την Πόλη,
σ’ ίφιρι χαρτί κι κουμπουλόι.
– Βάια, βάια του Βαϊού,
τρώμι ψάρια και κουλιού
και την άλλη Κυριακή,
τρώμε το παχύ τ’ αρνί.
– Η κουτίτσα σας αβγά γιννάει
κι η φουλίτσα σας δεν τα χουράει,
δώστε μας να τα χαρούμε
και του χρόνου πάλι να ρθούμε.
– Του καλαθάκι μ’ θέλ’ αβγό
κι η τζιπούλα μ’ θέλ’ κουκό[σες]1.
Λαζαρίνα, κουκουτίνα2
βάλ’ αβγό στην καλαθίνα.
Και του χρόνου

*1κουκόσες: καρύδια
*2κουκουτίνα: η μικρή Λαζαρίνα που κρατάει το καλάθι και μαζεύει τα αβγά που δίνουν οι νοικοκυρές

ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΠΑΤΗΣΤΕ PLAY ΣΤΟΝ PLAYER

3. Πού ‘σαι Λάζαρε (Ακραίφνιο, Βοιωτίας)
– Πού ’σαι Λάζαρε, πού είναι η φωνή σου
που σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου.
– Ήμουνα στη γη, στη γη βαθιά χωμένος
κι από τους εχθρούς, εχθρούς βαλαντωμένος.

Βάγια, βάγια των βαγιών,
τρώνε ψάρια, τον κολιόν
και την άλλη Κυριακή,
ψήνουν το παχύ αρνί.

4. Εις την πόλη Βηθανία (Τρίκερι)

 (Τραγουδάει η μικρή Μαλάμω Νιζάμε.Καταγραφή της Δόμνας Σαμίου στο Τρίκερι το 1977.)

Εις την πόλη Βηθανία κλαίει η Μάρθα κι η Μαρία
έχασε τον αδερφό της, τον καλό και καρδιακό της.
Τρεις ημέρες τον θρηνούσαν και τον ιμερολογούσαν
την ημέρα τη τετάρτη κίνησ’ ο Χριστός για να ’ρθει
και ευρήκε τη Μαρία έξω από τη Βηθανία.
Πες μας Λάζαρε τι είδες εις τον Άδη που επήγες.
Είδα πόνους, είδα θρήνους, είδα βάσανα και τρόμους
δώστε μου λίγο νεράκι να ξεπλύνω το φαρμάκι
το φαρμάκι των Εβραίων και μη με ρωτάτε πλέον.
Και του χρόνου.

ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΠΑΤΗΣΤΕ PLAY ΣΤΟΝ PLAYER

5. Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια (Τρίκερι)
Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια
ήρθε η Κυριακή που τρων τα ψάρια.
Ξύπνα Λάζαρε και μη κοιμάσαι
τώρα μέρα μας, τώρα χρονιά μας,
τα κουτάκια μας αυγά γεννούνε
δώστε μας και μας να τα χαρούμε.
Και του χρόνου.

ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΠΑΤΗΣΤΕ PLAY ΣΤΟΝ PLAYER

6. Ήρθεν ο Λάζαρης (Ήπειρος)
Ήρθεν ο Λάζαρης, ήρθαν τα Βάγια
ήρθε κι η γιορτή που τρώμε ψάρια
οι κοτούλες μας αυγά γεννούνε
κι οι φωλίτσες σας δεν τα χωρούνε
δώστε μας και μας για να χαρούμε
και το Λάζαρο για να σας πούμε.
Κουφολάζαρε, κουφοπερδίκι
δος μου έν’ αυγό να πάω σ’ άλλο σπίτι.
Και του χρόν’.

ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΠΑΤΗΣΤΕ PLAY ΣΤΟΝ PLAYER

27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ - Η ΕΓΕΡΣΙΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

 Η ΕΓΕΡΣΙΣ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Σαβ. Λαζάρου (Ἰω. 1-45)

Ἦν δέ τις ἀσθενῶν Λάζαρος ἀπὸ Βηθανίας, ἐκ τῆς κώμης Μαρίας καὶ Μάρθας τῆς ἀδελφῆς αὐτῆς. 2 ἦν δὲ Μαρία ἡ ἀλείψασα τὸν Κύριον μύρῳ καὶ ἐκμά­ξασα τοὺς πόδας αὐτοῦ ταῖς θριξὶν αὐτῆς, ἧς ὁ ἀδελφὸς Λάζαρος ἠσθένει. 3 ἀπέστειλαν οὖν αἱ ἀδελφαὶ πρὸς αὐτὸν λέγουσαι· Κύριε, ἴδε ὃν φιλεῖς ἀσθενεῖ. 4 ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· αὕτη ἡ ἀσθένεια οὐκ ἔστι πρὸς θάνατον, ἀλλ’ ὑ­πὲρ τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ Θε­οῦ δι’ αὐτῆς. 5 ἠγάπα δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν Μάρθαν καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτῆς καὶ τὸν Λάζαρον. 6 ὡς οὖν ἤκουσεν ὅτι ἀσθε­νεῖ, τότε μὲν ἔμεινεν ἐν ᾧ ἦν τόπῳ δύο ἡμέρας· 7 ἔπειτα μετὰ τοῦτο λέγει τοῖς μαθηταῖς· ἄγωμεν εἰς τὴν Ἰουδαίαν πάλιν. 8 λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταί· ραββί, νῦν ἐζήτουν σε λιθάσαι οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ πάλιν ὑπάγεις ἐκεῖ; 9 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς· οὐχὶ δώδεκά εἰσιν ὧραι τῆς ἡμέ­ρας; ἐάν τις περιπατῇ ἐν τῇ ἡμέρᾳ, οὐ προσκόπτει, ὅτι τὸ φῶς τοῦ κόσμου τούτου βλέπει· 10 ἐὰν δέ τις περιπατῇ ἐν τῇ νυκτί, προσκόπτει, ὅτι τὸ φῶς οὐκ ἔστιν ἐν αὐτῷ. 11 ταῦτα εἶπε, καὶ μετὰ τοῦτο λέγει αὐτοῖς· Λάζαρος ὁ φίλος ἡμῶν κεκοίμηται· ἀλλὰ πορεύομαι ἵνα ἐ­­ξυ­πνίσω αὐτόν. 12 εἶπον οὖν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· Κύριε, εἰ κεκοίμηται, σωθήσεται. 13 εἰρήκει δὲ ὁ Ἰησοῦς περὶ τοῦ θανάτου αὐτοῦ· ἐκεῖνοι δὲ ἔδοξαν ὅτι περὶ τῆς κοιμήσεως τοῦ ὕπνου λέγει. 14 τότε οὖν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς παρρησίᾳ· Λάζαρος ἀπέθανε, 15 καὶ χαίρω δι’ ὑμᾶς, ἵνα πιστεύσητε, ὅτι οὐκ ἤμην ἐκεῖ· ἀλλ’ ἄγωμεν πρὸς αὐ­τόν. 16 εἶπεν οὖν Θωμᾶς ὁ λε­­­γόμενος Δίδυμος τοῖς συμ­­μαθηταῖς· ἄγωμεν καὶ ἡ­μεῖς ἵνα ἀποθάνωμεν μετ’ αὐ­τοῦ. 17 Ἐλθὼν οὖν ὁ Ἰησοῦς εὗρεν αὐτὸν τέσσαρας ἡμέ­ρας ἤδη ἔχοντα ἐν τῷ μνημείῳ. 18 ἦν δὲ ἡ Βηθανία ἐγγὺς τῶν Ἱεροσολύμων ὡς ἀπὸ σταδίων δεκαπέντε, 19 καὶ πολλοὶ ἐκ τῶν Ἰου­δαίων ἐληλύθεισαν πρὸς τὰς περὶ Μάρθαν καὶ Μαρίαν ἵνα παραμυθήσωνται αὐ­τὰς περὶ τοῦ ἀδελφοῦ αὐ­­τῶν. 20 ἡ οὖν Μάρθα ὡς ἤκου­σεν ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἔρχεται, ὑπή­ν­τησεν αὐτῷ· Μαρία δὲ ἐν τῷ οἴκῳ ἐκαθέζετο. 21 εἶπεν οὖν ἡ Μάρθα πρὸς τὸν Ἰησοῦν· Κύριε, εἰ ἦς ὧδε, ὁ ἀδελφός μου οὐκ ἂν ἐτεθνήκει. 22 ἀλλὰ καὶ νῦν οἶδα ὅτι ὅσα ἂν αἰτήσῃ τὸν Θεόν, δώ­σει σοι ὁ Θεός. 23 λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· ἀνα­στήσεται ὁ ἀδελφός σου. 24 λέγει αὐτῷ Μάρθα· οἶ­δα ὅτι ἀναστήσεται ἐν τῇ ­ἀναστάσει ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. 25 εἶπεν αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή. 26 ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶ­να. πιστεύεις τοῦτο; 27 λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, ἐγὼ πεπίστευκα ὅτι σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ ὁ εἰς τὸν κόσμον ἐρχόμενος. 28 καὶ ταῦτα εἰποῦσα ἀπῆλ­θε καὶ ἐφώνησε Μαρίαν τὴν ἀδελφὴν αὐτῆς λάθρα εἰ­ποῦσα· ὁ διδάσκαλος πάρεστι καὶ φωνεῖ σε. 29 ἐκείνη ὡς ἤκουσεν, ἐγεί­ρεται ταχὺ καὶ ἔρχεται πρὸς αὐτόν. 30 οὔπω δὲ ἐληλύθει ὁ Ἰη­σοῦς εἰς τὴν κώμην, ἀλλ’ ἦν ἐν τῷ τόπῳ ὅπου ὑπήν­τησεν αὐτῷ ἡ Μάρθα. 31 οἱ οὖν Ἰουδαῖοι οἱ ὄντες μετ’ αὐτῆς ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ παραμυθούμενοι αὐτήν, ἰδόν­τες τὴν Μαρίαν ὅτι ταχέως ἀνέστη καὶ ἐξῆλθεν, ἠκολούθησαν αὐτῇ, λέγον­τες ὅτι ὑπάγει εἰς τὸ μνη­μεῖον ἵνα κλαύσῃ ἐκεῖ. 32 ἡ οὖν Μαρία ὡς ἦλθεν ὅπου ἦν ὁ Ἰησοῦς, ἰδοῦσα αὐτὸν ἔπεσεν αὐτοῦ εἰς τοὺς πόδας λέγουσα αὐτῷ· Κύριε, εἰ ἦς ὧδε, οὐκ ἂν ἀπέθανέ μου ὁ ἀδελφός. 33 Ἰησοῦς οὖν ὡς εἶδεν αὐτὴν κλαίουσαν καὶ τοὺς συνελθόντας αὐτῇ Ἰου­δαί­ους κλαίοντας, ἐνεβρι­μήσα­το τῷ πνεύματι καὶ ἐτά­ρα­ξεν ἑαυτόν, 34 καὶ εἶπε· ποῦ τεθείκατε αὐτόν; 35 λέγουσιν αὐτῷ· Κύριε, ἔρχου καὶ ἴδε. ἐδάκρυσεν ὁ Ἰησοῦς. 36 ἔλεγον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι· ἴδε πῶς ἐφίλει αὐτόν· 37 τινὲς δὲ ἐξ αὐτῶν εἶπον· οὐκ ἠδύνατο οὗτος, ὁ ἀνοί­ξας τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ τυφλοῦ, ποιῆσαι ἵνα καὶ οὗ­τος μὴ ἀποθάνῃ; 38 Ἰησοῦς οὖν, πάλιν ἐμ­βρι­μώμενος ἐν ἑαυτῷ, ἔρ­χεται εἰς τὸ μνημεῖον· ἦν δὲ σπήλαιον, καὶ λίθος ἐπέ­κειτο ἐπ’ αὐτῷ. 39 λέγει ὁ Ἰησοῦς· ἄρατε τὸν λίθον. λέγει αὐτῷ ἡ ἀδελφὴ τοῦ τεθνηκότος Μάρθα· Κύ­­­­ριε, ἤδη ὄ­ζει· τε­ταρταῖος γάρ ἐστι. 40 λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· οὐκ εἶπόν σοι ὅτι ἐὰν πιστεύσῃς, ὄψει τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ; 41 ἦραν οὖν τὸν λίθον οὗ ἦν ὁ τεθνηκὼς κείμενος. ὁ δὲ Ἰησοῦς ἦρε τοὺς ὀφθαλμοὺς ἄνω καὶ εἶπε· πάτερ, εὐχαριστῶ σοι ὅτι ἤκουσάς μου. 42 ἐγὼ δὲ ᾔδειν ὅτι πάντοτέ μου ἀκούεις· ἀλλὰ διὰ τὸν ὄχλον τὸν περιεστῶτα εἶπον, ἵνα πιστεύσωσιν ὅτι σύ με ἀπέστειλας. 43 καὶ ταῦτα εἰπὼν φωνῇ μεγάλῃ ἐκραύγασε· Λάζαρε, δεῦρο ἔξω. 44 καὶ ἐξῆλθεν ὁ τεθνηκὼς δεδεμένος τοὺς πόδας καὶ τὰς χεῖρας κειρίαις, καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ σουδαρίῳ περιεδέδετο. λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· λύσατε αὐτὸν καὶ ἄφετε ὑπάγειν. 45 Πολλοὶ οὖν ἐκ τῶν Ἰουδαίων, οἱ ἐλθόντες πρὸς τὴν Μαρίαν καὶ θεασάμενοι ἃ ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν.

Αυτό το Σάββατο τιμάμε την υπό του Χριστού Ανάσταση του φίλου Του Λαζάρου.
Αναγράφει το «Ωρολόγιο»: «Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία που τον φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ. ι΄, 38-40, Ιωαν. ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα περίπου δύο μίλια. Λίγες μέρες προ του πάθους του Κυρίου ασθένησε ο Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού που τότε ήταν στη Γαλιλαία να τον επισκεφθεί. Ο Κύριος όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι που πέθανε ο Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του πάμε τώρα να τον ξυπνήσω. Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.

ΚΑΝΕΙΣ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΓΑΛΑΤΣΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΣΧΑ!

 ΚΑΝΕΙΣ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ 

ΣΤΟ ΓΑΛΑΤΣΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΣΧΑ!

 

Συσκευάστηκαν μόλις και τα Πασχαλινά αυγά- προσφορά της παλαιότερης Εθελόντριας της Ενορίας μας, της κας Βούλας, την οποία ευγνωμονούμε- από τις Εθελόντριες Συνεργάτιδές μου στο  Κ. Ε. Α. του Ι.Ν. Αγίας Γλυκερίας Γαλατσίου, τα οποία μαζί με το κρέας, τα τρόφιμα, τα ευωδιαστά τσουρέκια και τα λαμπροκούλουρα, θα μπουν σε κάθε ευάλωτο νοικοκοιριό που δοκιμάζεται από δυσκολίες της ζωής και δεν διαθέτει ακόμα και τα θεωρούμενα αυτονόητα προκειμένου να  ευφρανθεί- και διά της υλικής τροφής- κατά την μεγαλύτερη Εορτή της Ορθοδοξίας, το Πάσχα!

 Με πολλή αγάπη Όλοι οι Εθελοντές και οι Εθελόντριες ετοιμάζουν στο Πνευματικό Κέντρο «Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ» της Ενορίας Αγίας Γλυκερίας τα ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΔΕΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΣ για το Πασχαλινό γεύμα των ευάλωτων οικογενειών ώστε να μην αισθανθούν μόνοι στην μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης! Σκεπτόμαστε τους αδελφούς μας  με στοργή!

Ευχαριστούμε εκ βάθους ψυχής Όλους τους Φιλάνθρωπους Δωρητές και Ενορίτες μας, καθώς και τους Εθελοντές μας! 

Μπράβο σε όλους και όλες σας! Ξέρω οτι αυστηρά δεν επιθυμείτε δημόσιες ονομαστικές ευχαριστίες! Ο Θεός όμως που γνωρίζει και την αγάπη σας και την προσφορά σας εύχομαι ολόψυχα να σας ευλογεί! Να σας δίνει δύναμη ο Θεός να συνεχίζετε το θεάρεστο έργο της Εκκλησίας και να είστε η δύναμη όλων των απόρων που σας χρειάζονται!

Διά το ΔΣ του ΕΦΤ Ι. Ν. ΑΓΙΑΣ ΓΛΥΚΕΡΙΑΣ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

+ Αρχιμ. Αθηναγόρας Σουπουρτζής

 

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΚΑΘΙΣΤΟ ΥΜΝΟ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ

 ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΚΑΘΙΣΤΟ ΥΜΝΟ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ

19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024

Απόγευμα Παρασκευής, 19ης Απριλίου 2024, στον Καθεδρικό Ι. Ναό Αγίας Γλυκερίας, Πολιούχου Γαλατσίου, ο Π. Αθηναγόρας ετέλεσε τον Ακάθιστο Ύμνο προς την Θεομήτορα, συμπαραστατούμενος από τον αγαπητό του Συνεφημέριο, Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβ. π. Γεώργιο Γιαπιτζίογλου, ενώπιον παλαιού ιστορικού Θεομητορικού εικονίσματος εκ Σμύρνης. 

 

Τους ιερουργούς πλαισίωσαν από το Ψαλτήριο ο Μουσικολογιώτατος Ιεροψάλτης κ. Εμμανουήλ Χαρίσης, μετά του ευλαβούς Ενορίτου μας κ. Παναγιώτη Πατσούρη και των βοηθών τους. Ευλαβείς πιστοί όλων των ηλικιών προσήλθαν στον Ναό για να μετάσχουν της Ακολουθίας του Ακαθίστου Ύμνου, να αποδώσουν τα "Χαίρε" προς την Υπεραγία Θεοτόκο και να προσευχηθούν θερμά προς τη Μητέρα του Θεού και Μητέρα όλων! 

Στο κήρυγμα της βραδιάς, ο Π. Αθηναγόρας, ομίλησε περί του ιστορικού καθιερώσεως της Εορτής του Ακαθίστου Ύμνου και της Παναγίας ως προτύπου αρετής, θυσίας και υπακοής στο θείο θέλημα, καθώς και επιστηριγμού των Χριστιανών. 

Σημειωτέον ότι, παρά τη ραγδαία βροχόπτωση που ενέσκηψε, η προσέλευση των πιστών ήταν ιδιαιτέρως πυκνή. Ανάμεσα στους εκκλησιασθέντες ήταν η Αντιδήμαρχος κ. Έφη Μπούρα, Δημοτικοί Σύμβουλοι, καθώς και εκπαιδευτικοί και μαθητές των Σχολείων της Ενορίας μας. 

«Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς λαβὼν ἐν γνώσει, ἐν τῇ σκηνή τοῦ Ἰωσήφ σπουδῇ ἐπέστη ὁ Ἀσώματος, λέγων τῇ Ἀπειρογάμω• ὁ κλίνας τῇ καταβάσει τοὺς οὐρανούς χωρεῖται ἀναλλοιώτως ὅλος ἐν σοί. Ὃν καὶ βλέπων ἐν μήτρᾳ σου λαβόντα δούλου μορφήν, ἐξίσταμαι κραυγάζειν σοι, Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε!» 

Και του χρόνου! 

Καλή κι ευλογημένη Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα! 

Καλή Ανάσταση!