Ἡ Ἁγία Θεοδώρα τῆς Βάστας Πελοποννήσου
Πρόκειται γιὰ τοπικὴ Ἁγία ποὺ ἔζησε τὸν 10ο αἰῶνα στὴν κεντρικὴ Πελοπόννησο (σύνορα Μεσσηνίας- Ἀρκαδίας).
Ἀπὸ
μικρὴ ἀγάπησε τὸν θεάνθρωπο καὶ λυτρωτὴ Χριστὸ καὶ σ᾿ αὐτὸν ἀφιέρωσε τὴ
ζωή της. Ἔζησε σὰν μοναχὸς σὲ ἀνδρικὸ μοναστήρι τῆς ἄνω Μεσσηνίας καὶ
ἔφτασε σὲ μεγάλο ὕψος ἁγιότητας. Συκοφαντήθηκε ὅμως βάναυσα, ὅτι ἄφησε
ἔγκυο κοπέλα τῆς περιοχῆς!
Τὰ
ἤθη τῆς ἐποχῆς ἐκείνης ἦταν τέτοια, ὥστε βιαστικὰ τὴν καταδίκασαν σὲ
θάνατο. Γιατί ὅμως ἐνῷ εἶχε πρόχειρη τὴν ἀπόδειξη ἀθῳότητάς της σὰν
γυναῖκα καὶ ἀφοῦ ἀρνήθηκε τὴν συκοφαντία, δὲν τὴν χρησιμοποίησε; Τὸ λόγο
γνωρίζει αὐτὴ καὶ ὁ Θεός. Γεγονὸς εἶναι ὅτι φορτώθηκε ξένη ντροπὴ καὶ
ἀποφάσισε νὰ μαρτυρήσει ἀπὸ ἀγάπη.
Τὰ τελευταῖα λόγια της ἦταν: «Τὸ σῶμα μου νὰ γίνει ναός, τὰ μαλλιά μου πελώρια δέντρα καὶ τὸ αἷμα μου ποτάμι».
Σήμερα
στὸν τόπο τοῦ μαρτυρίου της, στὸ χωριὸ Βάστα Ἀρκαδίας, ὑπάρχει
ἐξωκλῆσι ποὺ ἀπὸ δίπλα του περνάει ποτάμι καὶ πάνω στὴ σκεπὴ του
ὑπάρχουν κατὰ παράδοξο τρόπο 17 τεράστια δέντρα. Λεπτομερῆ βιογραφία τῆς
Ἁγίας, ἔγραψε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γόρτυνος καὶ Μεγαλουπόλεως κ.
Θεόφιλος. (Νὰ παρατηρήσουμε ἐδῶ ὅτι ἡ βιογραφία τῆς Ἁγίας αὐτῆς, ἔχει
ἀρκετὰ κοινὰ στοιχεῖα, μ᾿ αὐτὰ τῆς ἁγίας Θεοδώρας τῆς Ἀλεξανδρινῆς, ποὺ ἡ
μνήμη της γιορτάζεται ἐπίσης αὐτὴν τὴν ἡμέρα).
