ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

 Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 19 Φεβρουαρίου 2023
(ΤΗΣ ΑΠΟΚΕΩ)
 (Ματθ. κε΄ 31-46)
<< Εἶπεν ὁ Κύριος· ὅταν ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με. τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομεν πρός σε; καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ. ἐπείνασα γάρ, καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον.>>

1. ΔΙΑΙΡΕΣΙΣ ΑΙΩΝΙΑ
Ἡ ἡμέρα ἐκείνη τῆς μελλούσης Κρίσεως θὰ εἶναι πραγματικὰ φοβερή. Ἡ ὥρα ποὺ ὁ Χριστὸς θὰ κάνῃ τὴν τελεσίδικη καὶ ἀμετάκλητη κρίσι του γιὰ ὅλους μας. Τότε μπροστὰ στὰ ἔκπληκτα μάτια μας ὁ ἀδέκαστος Κριτής, ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, θὰ κατέλθῃ ἔνδοξος θριαμβευτής, δορυφορούμενος ἀπὸ τὰ ἀναρίθμητα στρατεύματα τῶν ἀγγελικῶν δυνάμεων....

 Θὰ συγκλονισθοῦμε ὅλοι μας ἀντικρύζοντας τὸ θεϊκὸ μεγαλεῖο του. Μπροστὰ στὸν θρόνο του, στὸ θεϊκό του βῆμα θὰ συναχθοῦν ὅλα τὰ ἔθνη, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ὅλων τῶν αἰώνων καὶ τῶν ἐποχῶν. Ἐκείνη τὴν ὥρα θὰ τρέμουν καὶ θὰ ὀδύρωνται μὲ θρήνους καὶ κλαυθμοὺς ὅλοι ὅσοι Τὸν ἐμίσησαν, Τὸν ἐπολέμησαν, Τὸν περιφρόνησαν,Τὸν ἀρνήθηκαν. Ἀλλὰ καὶ θὰ Τὸν περιμένουν μὲ πόθο καὶ ἀγάπη ἱερὴ ὅσοι Τὸν ἐπίστευσαν καὶ Τὸν ἀκολούθησαν. 

Τότε ὁ αἰώνιος Κριτὴς τῆς οἰκουμένης θὰ χωρίσῃ τοὺς ἀνθρώπους, ὅπως ὁ ποιμένας χωρίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τὰ ἐρίφια. Ὁ Ἀρχιποίμην Κύριος θὰ διαιρέσῃ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα μὲ ἀκρίβεια καὶ δικαιοσύνη σὲ δύο παρατάξεις. Ὅπως φαίνεται ὅμως ἀπὸ τὸ ἱερὸ κείμενο, ἡ διαδικασία τῆς διαιρέσεως αὐτῆς δὲν θὰ διαρκέσῃ πολύ. Ἀντιθέτως θὰ γίνῃ γρήγορα καὶ ἀκαριαῖα. Γιατί ἆραγε; 

Ἡ διαδικασία τῆς διαιρέσεως αὐτῆς θὰ γίνῃ ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ, διότι ὅλα «τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων» τότε θὰ ἀποκαλυφθοῦν ἐνώπιον ὅλων. Τότε «αἱ βίβλοι ἀνοίγονται καὶ τὰ κρυπτὰ δημοσιεύονται». Καὶ ὅλα φανερώνονται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων καὶ τῶν ἀνθρώπων. Ὅπως μᾶς ἐξηγοῦν οἱ ἱεροὶ Πατέρες, κάθε ἄνθρωπος θὰ ἔχῃ ἐπάνω του ἀνεξίτηλα καὶ φανερὰ πλέον τὰ ἰδιώματα τῆς κακίας ἢ τῆς ἀρετῆς του. Τὰ κρυφὰ χαρακτηριστικὰ τῆς ψυχῆς τοῦ κάθε ἀνθρώπου θὰ ἐπηρεάσουν καὶ θὰ διαμορφώσουν αἰωνίως πλέον καὶ τὰ ἐξωτερικὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ σώματός του. Ὁ Κύριος δὲν ὀνομάζει τυχαῖα τοὺς μὲν πρόβατα, τοὺς δὲ ἐρίφια. Διότι, ὅπως ἀκριβῶς τὰ πρόβατα ξεχωρίζουν αὐτομάτως ἀπὸ τὰ ἐρίφια ἀπὸ τὴν ἐξωτερική τους μορφή, ἔτσι καὶ οἱ ἄνθρωποι ἀνάλογα μὲ τὴ ζωή τους θὰ ἔχουν καὶ ἐξωτερικῶς «τὸ γνωριστικὸν εἶδος», τὰ χαρακτηριστικὰ δηλαδὴ τῆς ἁμαρτωλότητος ἢ τῆς ἁγιότητος. Ὁ καθένας μας, χωρὶς νὰ χάσῃ τὰ προσωπικά του χαρακτηριστικὰ μὲ τὰ ὁποῖα θὰ ἀναγνωρίζεται, θὰ ἔχῃ μορφὴ φωτεινότερη καὶ ἁγιώτερη, ἢ σκοτεινότερη καὶ βδελυρώτερη ἀνάλογα μὲ τὴ ζωὴ καὶ τὰ ἔργα του.

Τὸ οὐσιαστικώτερο ὅμως εἶναι ὅτι ἡ διαίρεσις θὰ γίνῃ ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ, διότι ὁ Θεὸς ὡς παντογνώστης ὅλους μᾶς γνωρίζει καὶ ὅλα τὰ γνωρίζει, εἶναι «ὁ ἐτάζων νεφροὺς καὶ καρδίας» (Ψαλ. ζ΄ 10). Γνωρίζει τὶς πράξεις μας, τὶς σκέψεις μας, τὶς ἐπιθυμίες μας, τὶς ἁμαρτίες μας, τὴν σκληροκαρδία μας ἢ καὶ ἀντίθετα τὶς ἀρετές μας, τὰ ἀγαθὰ ἔργα μας, τὰ δάκρυα καὶ τὴν μετάνοιά μας, τὰ πάντα. Δὲν χρειάζεται χρόνο λοιπὸν ὁ Θεὸς γιὰ νὰ σκεφθῇ καὶ ἀποφασίσῃ κατὰ τὴν τελική του κρίσι. Μ’ ἕνα του νεῦμα θὰ διαιρέσῃ ὅλη τὴν οἰκουμένη. Καὶ τότε «ἀπελεύσονται» «οἱ τὰ φαῦλα πράξαντες» (Ἰω. ε΄ 29) «εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον».

Ἐμεῖς ποῦ θὰ βρεθοῦμε ἆραγε;
Ποιὰ μορφὴ θὰ ἔχουμε κατὰ τὴν φοβερὴ ἐκείνη ὥρα; Μορφὴ προβάτου ἢ ἐριφίου; Πόσο φωτεινὴ ἢ σκοτεινὴ θὰ γίνῃ ἡ μορφή μας; Τί θὰ πῇ γιὰ μᾶς ὁ Χριστός; Πόσο φοβερὸ θὰ εἶναι ν’ ἀκούσουμε τὴν φωνή του νὰ μᾶς λέγῃ: «Οὐκ οἶδα ὑμᾶς» (Ματθ. κε΄ 12)! Αὐτὴν τὴν ὥρα ποὺ θὰ τρέμουν οἱ πάντες, ἐμεῖς τὴν σκεπτόμαστε; Τὴν περιμένουμε; Ἑτοιμαζόμαστε ὅσο πρέπει; Ἁγνίζουμε τὴν ψυχή μας; Ἂς ἐπιμεληθοῦμε λοιπὸν σήμερα τὴν σωτηρία μας, πρὶν σφαλίσουν τὰ μάτια μας καὶ ὁ θάνατος παγιώσῃ τὴν ἁμαρτωλή μας κατάστασι.

2. ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΣ;
Καθὼς τὰ ἀκοῦμε ὅλα αὐτὰ καὶ τὰ μελετοῦμε, ἴσως νὰ μᾶς καταλάβῃ ἀπογοήτευσι. Ὅμως ὅσο ζοῦμε στὸν μάταιο αὐτὸ κόσμο καὶ ἔχουμε εὐκαιρίες μετανοίας, τὰ πράγματα εἶναι εὔκολα, ὅπως μᾶς λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος. Δὲν πρέπει νὰ ἀπογοητευώμαστε. Δὲν μᾶς ζητάει ὁ Θεὸς κάτι ἀκατόρθωτο. Αὐτὸ ποὺ μᾶς ζητάει εἶναι εὔκολο, λίγο ψωμί, λίγη ἀγάπη, λίγο ἐνδιαφέρον γιὰ τοὺς ἀδελφούς μας. Ἂς κάνουμε λοιπὸν ἕνα ὑπολογισμό: Τί ἔχουμε νὰ δώσουμε καὶ τί ἔχουμε νὰ πάρουμε; 

Δείχνουμε λίγη ἀγάπη, καὶ θὰ ζοῦμε αἰωνίως στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἀνοίγουμε τὸ πορτοφόλι μας στοὺς ἐνδεεῖς, καὶ θὰ μᾶς ἀνοίξουν αὐτοὶ κάποτε τὴ θύρα τοῦ Παραδείσου. Ἀγκαλιάζουμε μὲ στοργὴ τὸν κάθε ἐγκαταλελειμμένο, καὶ θὰ μᾶς ἀγκαλιάσῃ ὁ Θεὸς στοὺς κόλπους τοῦ Ἀβραάμ. Χαρίζουμε ἕνα χαμόγελο στὸν πικραμένο ἀδελφό μας, καὶ δὲν θὰ κλαῖμε ἀπαρηγόρητα αἰωνίως. Δίνουμε ἕνα πιάτο φαγητὸ στὸν πτωχό, καὶ θὰ δειπνοῦμε αἰωνίως στὸ οὐράνιο δεῖπνο τῆς Βασιλείας του. Λοιπὸν δίνουμε ἐλάχιστα καὶ παίρνουμε ἄπειρα. Μὴ χάνουμε καιρό. Μᾶς περιμένει ὁ Χριστὸς στὸ πρόσωπο τῶν ἐλαχίστων ἀδελφῶν μας. Μᾶς περιμένει γιὰ νὰ μᾶς κάμῃ αἰώνια εὐτυχισμένους, ὁμοίους του.
 
Καλή και ευλογημένη Κυριακή 
σε όλους!!!