Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 04 Αυγούστου 2019
Ζ΄ Ματθαίου
Ματθ. θ’ 27-35
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παράγοντι τῷ Ἰησοῦ, ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυῒδ. Ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε. Τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. Καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί· καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω. Οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ. Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον· καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ. Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια. Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.
«Θέλεις να γίνει το Θαύμα;»
Τυφλοί και οι δύο. Έτρεχαν ξοπίσω Του, αδέξια οπωσδήποτε, μα με σφοδρό πόθο.Πίστευαν!
Ήταν σίγουροι ότι κοντά Του θα έβρισκαν γιατρειά, θα γινόταν θαύμα, θα έβλεπαν!
Στο δρόμο, ψάχνοντας στα σκοτεινά, σκοντάφτοντας, ρωτώντας… δεν Τον πρόλαβαν. Χτύπησαν αδίστακτα την πόρτα του σπιτιού, όπου Εκείνος μπήκε.
– «Πιστεύετε ότι δύναμαι τούτο ποιήσαι;», τους ρωτά ο Κύριος – δεν είναι υπόθεση μικρή να ξαναβρεί κανείς το φως!… -, πιστεύετε ότι μπορώ να σας το κάνω;
– «Ναι, Κύριε!», απαντούν εκείνοι αμέσως. Ζωηρά! Λακωνικά! Ολόψυχα.
Τότε ο Χριστός μας «ήψατο των οφθαλμών αυτών», ακούμπησε τα Πανάγια Χέρια Του στα μάτια τους και είπε: «κατά την πίστιν υμών γενηθήτω υμίν». Ας γίνει, λοιπόν, σε σας σύμφωνα με την πίστη σας! Ό,τι πιστεύετε, αυτό θα γίνει!
«Και ανεώχθησαν αυτών οι οφθαλμοί». Άνοιξαν αμέσως, καθαρά, ζωηρά, ολοφώτεινα τα σβησμένα μάτια.
«Κατά την πίστιν υμών γενηθήτω υμίν»
Θα μπορούσε να πει ο Κύριος. «Κατά την επιθυμίαν ή τον πόθον υμών γενηθήτω». Θα μπορούσε ακόμη να δώσει απλή εντολή «θέλω, αναβλέψατε» (Ματθ. η΄ 3). Αλλά δεν το κάνει. Στην περίπτωση αυτή κρίνει ως Πάνσοφος ότι πρέπει να φανεί η δυνατή πίστη των τυφλών και να διδάξει τους χλιαρούς και νωθρούς Ιουδαίους. Συνάμα αποκαλύπτει διακριτικά τι δύναμη διαθέτει ο Ίδιος. Να διαβάζει τις καρδιές.
Βέβαια, και συνδαυλίζει, θέτει σε κίνηση την πίστη των τυφλών. Είναι σαν να τους λέει· «Να, σας προσφέρω απλόχερα τη θεϊκή ευλογία. Κάτι θα γίνει. Αλλά τι ακριβώς; Από σας εξαρτάται. Από τη μικρή ή τη μεγάλη φλόγα της καρδιάς σας. Κι ίσως και τίποτε να μη γίνει, αν η πίστη σας φανεί ανεπαρκής.
Αν, όπως το ομολογείτε, πιστεύετε ακράδαντα, θα πλημμυρίσετε με φως. Αν η πίστη σας τρεμοπαίζει, θα δείτε θαμπά, θολά, «ανθρώπους ως δένδρα περιπατούντας» (Μαρκ. η΄ 24). Κι αν η πίστη σας πάει να σβήσει, θα μείνετε όπως είστε, τυφλοί, αθεράπευτοι, χωρίς ωφέλεια από τη βοήθειά μου.
Κι αυτό έγινε αργότερα στη Ναζαρέτ, όπου πολύ λίγα θαύματα «μπόρεσε» να κάνει «διά την απιστίαν αυτών» (Ματθ. ιγ΄ 58).
Η κρύα και σκληρή καρδιά του κόσμου εμπόδιζε τη Χάρη Του να δράσει…
Όπως κι ακόμη πιο ύστερα, όταν ο πατέρας του δαιμονισμένου νέου εκλιπαρούσε για τη θεραπεία του παιδιού του λέγοντας «εί τι δύνασαι, βοήθησον», αν κάτι μπορείς να κάνεις…, ο Κύριος τού απάντησε· «Ει δύνασαι πιστεύσαι». Αυτό εξέτασε καλύτερα, αν εσύ μπορείς να πιστέψεις. Γιατί εκεί «σκαλώνει» το ζήτημά σου (Μαρκ. θ΄ 23).
«Το δίδαγμα»
Το δίδαγμα είναι ξεκάθαρο. Για να πραγματοποιηθεί κάποιο θαύμα στη ζωή μας, οπωσδήποτε πρέπει να ευδοκήσει ο Άγιος Θεός και να μας χορηγήσει έλεος, την παντουργό θεία Χάρη. Ωστόσο, κάτι μικρό αλλά κρίσιμο, είναι ανάγκη να καταθέσουμε κι εμείς. Την πίστη μας! Αγνή, άδολη, καθαρή, δυνατή, ζώσα!
Παραπονιούνται ορισμένοι· «Προσευχήθηκα επανειλημμένα για το πρόβλημά μου, αλλά τίποτε δεν άλλαξε. Γιατί τάχα; Δε με ακούει ο Θεός; Ή μήπως δε θέλει να μου κάνει ένα θαύμα;»…
Ερεύνησε μέσα σου πρώτα-πρώτα και σφυγμομέτρησε την πίστη σου. Γιατί απ’ της καρδιάς σου τους παλμούς εξαρτώνται όλα. Αν μίλησες στον πανάγαθο Πατέρα σου αληθινά, θερμά, ολόψυχα, θα σου έχει Εκείνος απαντήσει. Ίσως δίνοντας άλλη έκβαση –καλύτερη- από εκείνη που εσύ προσμένεις. Ίσως παρέχοντάς σου άλλα αγαθά, πνευματικά, ώστε ν’ ανταπεξέλθεις στη δοκιμασία, με άφθονη της ψυχής γαλήνη, αισιοδοξία, δύναμη, σοφία, ουράνια χάρη κι ευφροσύνη. Ανάλογα με τη δύναμη της πίστεώς σου θα είναι και η απάντηση στην προσευχή σου δυνατή, ευκρινής.
«Δεν ένιωσα», ομολογούν με πόνο άλλοι, «την Ιερή Εξομολόγηση, τη Θεία Κοινωνία, να με συγκλονίζει, να με ξανακαινουργώνει». Αλλά με ποια πίστη πήγες; Αυτό είναι το καίριο ερώτημα. Η προϋπόθεση για να αισθανθείς το θαύμα, κάτι τελείως καινούργιο και ουράνιο, που το απολαμβάνουν άλλοι, είναι σαφής. Προσπάθησε, λοιπόν, ξανά! Με πίστη!
Και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, που τόσοι θα προστρέξουν στα ιερά προσκυνήματα και τα θαυματουργά εικονίσματα της Παναγίας, πόσοι νομίζετε θα γευθούν τη Χάρη Της, ποιοι θα ευεργετηθούν, θα πλημμυρίσουν από θεία ευλογία; Όσοι ακράδαντα κι ένθερμα πιστεύουν!
Όσοι γνωρίζουν καλά πού προστρέχουν, όσοι αναγνωρίζουν και τιμούν και προσκυνούν την άσπιλη αγνότητα και την ασύλληπτη αγιότητά Της, όσοι την πλησιάζουν με αφοσίωση, σαν παιδί τη μάνα, όσοι προσπαθούν φιλότιμα ν’ ακολουθήσουν το μοναδικό παράδειγμά Της, να Της μοιάζουν.
«Κατά την πίστιν ημών». Ανάλογα με την πίστη μας έρχεται πάντοτε το θαύμα!
Πηγή: < https://xfd.gr/ >